Fatalna pogoda wreszcie odpuszcza, a my decydujemy się postawić wszystko na jedną kartę - na celownik obieramy jedną z wyżej położonych ścian w Tatrach. Gra jest warta świeczki, Indiánske leto to pod względem kumulacji trudności najpoważniejsza droga w jaką się do tej pory „wstawialiśmy”. Linia jest w miarę nowa (2014) i na ten moment to najtrudniejsza propozycja na południowej ścianie Baranich Rogów. Poza pierwszym wyciągiem, wszystkie kolejne trzymają poziom, wyceny wszystkich to IV, VII-, VI+, VI+, VI-, VI.

Razem z Adamem i Ryśkiem wybieram się pod koniec roku na dwa dni w Tatry. Do kolekcji zimowej planujemy dorzucić dwa szczyty z rejonu Doliny Małej Zimnej Wody - Baranie Rogi i Pośrednią Grań. Zaczynamy od pierwszego - w planach mamy wejście nie najłatwiejszą trasą a jedną z dróg wspinaczkowych - Baranią Drabiną (słow. Baraní rebrík). Podchodzimy pod żleb, tutaj jednak w wyniku nieporozumienia rozdzielamy się - Rysiek wchodzi w stromy lód, ja na żebro, a Adam postanawia jednak wrócić na drogę normalną, przez przełęcz. Nie jesteśmy tego dnia zgranym teamem 😉.

Zdjęcia z wyjścia na Baranie Rogi (2530 m.), ósmy najwyższy szczyt Tatr, przy czym jeden z łatwiejszych do zdobycia z Wielkiej Korony Tatr.