Zima dobiega końca, czas na kontynuację projektu WKT - chcemy tym razem zdobyć Wysoką. Odbieram Adama i Ryśka z Białki, gdzie spędzają Majówkę i jedziemy do Popradzkiego, skąd ruszamy wgłąb Doliny Mięguszowieckiej. Niestety podczas trawersu Ciężkiego Szczytu dopada nas burza, po której ulewa nie odpuszcza. Nie mamy więc innego wyjścia jak zaliczyć odwrót - schodzimy najpierw na Wagę, a następnie do samochodu.

Wyruszamy z Ulą na poszukiwanie wiosny w Beskidy, a konkretnie na Magurkę Radziechowską. Pogoda jest piękna, widoki zajmujące, ludzi brak - tak powinno być zawsze :)

Razem z Ryśkiem wybieram się na narty - ja szusuję w ośrodku Rohace Spalena, kolega idzie na turach pod Salatyn. Później wspólnie idziemy w głąb doliny ale śniegu jest tak dużo, że wkrótce zawracamy :)

Zimowa wycieczka do Małej Fatry. Razem z Ulą i Ryśkiem jedziemy do Stefanovej, przechodzimy Poludnovy Grun i wchodzimy na Stoh. Stąd schodzimy na Przełęcz Medziholie i wracamy do auta.

Drugi dzień zimowego pobytu na Hali. Tym razem wybieramy się na taternicki wierzchołek Świnicy, po drodze trenując asekurację na lotnej. I zbieramy jedno bolesne doświadczenie - w zimie w górach wysokich trzeba smarować twarz gdy świeci Słońce :)

Weekend z Ulą na Hali. Pierwszego dnia wychodzimy na Kościelec, przy okazji trenujemy poruszanie się na lotnej, hamowanie czekanem i inne zagadnienia z kursu zimowej turystyki wysokogórskiej. Początkowo chcemy wyjść od strony Czarnego Stawu ale śniegu jest bardzo dużo, więc obchodzimy masyw i na przełęcz dostajemy się od drugiej strony.

Zdjęcia z zimowego wejścia na Giewont, od Doliny Małej Łąki.

Ponieważ bywam w górach wysokich coraz częściej, postanowiłem zrobić krótkie podsumowanie minionego roku (2012).

Tym razem nie udaje nam się dołączyć do Adama i Ryśka na świąteczne wyjście na Babią, dlatego też kilka dni później nadrabiamy zaległości. Towarzyszą nam Dagmarka z Bartkiem. Na górze śniegu jest bardzo niewiele (niżej nie ma go wcale), jest za to potężny wiatr, który zatrzymuje nas kilkadziesiąt metrów od szczytu. Do góry ruszam sam, momentami na czworaka :) Dlatego też chyba pierwszy odkąd pamiętam na Babiej Górze jestem nie spotykam nikogo.

Kilka zdjęć z jesiennego spaceru na Skrzyczne.

Po zdobyciu kilku "dwuipółtysięczników" tatrzańskich, czas na Króla Karpat :) Razem z Bartkiem czujemy lekki stresik na podejściu do Śląskiego Domu - zarówno z powodu możliwego mandatu, jak i tego czy jesteśmy gotowi na TAKĄ górę. Po przejściu kluczowego progu - Wielickiej Próby - nabieramy pewności i mkniemy żlebem do góry. Za granią mamy małe problemy z orientacją ale po chwili odnajdujemy właściwą drogę i sprawnie meldujemy się na wierzchołku - Gerlach jest nasz! Schodzimy Batyżowiecką Próbą, która bardzo przypada nam do gustu.

Kilka zdjęć ze spaceru w Dolinie Rohackiej. Plany zakładały wejście na Rohace ale pogoda nam je pokrzyżowała.

Kto choć raz był przy Morskim Oku, na pewno zwrócił uwagę na wielkie szczyty nad stawem górujące - masyw "Mięguszy". Oczywiście dla szanującego się tatromaniaka celem obowiązkowym jest najwyższy z nich - Mięguszowiecki Szczyt Wielki. Co prawda MSW nie zalicza się do Wielkiej Korony Tatr ale ponieważ to drugi najwyższy szczyt w Polsce i dodatkowo taki piękny - od dawna jest na moim celowniku. Zresztą kto nie słyszał o WKT+1 :) Na akcję wybieram się razem z Ryśkiem, szczyt zdobywamy bardzo sprawnie, a jedyne komplikacje pojawiają się przy zejściu gdy za wcześnie schodzimy z grani i na własne życzenie fundujemy sobie stresy związane z pokonaniem pionowego kominka w dół.  Tak się tym zdenerwowałem, że aż mi się baterie a aparacie zagotowały (serio) :D Pogoda jak widać na zdjęciach dopisała, we znaki dał nam się jednak bardzo mocny wiatr. Widok ze szczytu na Morskie Oko - niepowtarzalny!

Po zdobyciu Punta Penia na Marmoladzie, mieliśmy zakończyć nasz pobyt w Dolomitach i przenieść się na Chorwację, jednak piękna pogoda skusiła nas by zostać jeden dzień dłużej. Jedziemy do Cortiny i kolejką wyjeżdżamy pod Tofanę di Mezzo. Stąd ruszamy w piękną, widokową ferratę Lamon, prowadzącą na drugą Tofanę - di Dentro. Na deser dokładamy zejście ferratą Formenton. Widoczność jest fantastyczna, a okolica piękna, dlatego też zostajemy w górach prawie do wieczora - schodzimy na sam dół na nogach. Piękne zakończenie pierwszej przygody z Dolomitami.

Po zapoznaniu z Dolomitami, postanawiamy zdobyć ich najwyższy szczyt - Marmoladę, a konkretnie jej główny wierzchołek - Punta Penia. Podchodzimy z samego dołu, najpierw wzdłuż kolejki "koszykowej", później przez mały lodowczyk, następnie dobrze ubezpieczoną grań. Widokowo bardzo ładnie ale szkoda, że droga zepsuta została ogromną ilością, momentami niepotrzebnego, żelastwa. Schodzimy na lodowiec, gdzie czeka nas niespodzianka - lato było tak gorące, że śniegu jest bardzo mało a więc i szczeliny są mocno poodrywane. Na szczęście dajemy radę bez liny i szczęśliwie wracamy na parking.

Na kolejny cel podczas naszego pierwszego pobytu w Dolomitach wybieramy znaną z pięknych widoków i wielu zabytków ferratę Ivano Dibona. Wyjeżdżamy oldschoolową kolejką do Schroniska Lorenzi i ruszamy na grań. Faktycznie trasa poprowadzona jest bardzo atrakcyjnie i nie da się na niej nudzić. Szczególnie przypadają nam do gustu pozostałe po I WŚ schrony wkomponowane w ściany oraz "powietrzność" trasy.

Mieszkając w Arabbie nie wypada nie wybrać się na Piz Boe - najwyższy szczyt masywu Sella i jedną z wizytówek Dolomitów. Wyjeżdżamy samochodem na Passo Pordoi i ruszamy w kierunku przełęczy - nie korzystamy z kolejki, przez co musimy się trochę pomęczyć w piarżystym żlebie :) Ze schroniska położonego tuż przy przełęczy kierujemy się w kierunku szczytu - mocne zachmurzenie ogranicza momentami widoczność ale w końcu osiągamy wierzchołek. Stąd wybieramy wariant zejściowy łatwą ferratą - możemy poćwiczyć korzystanie z lonży. Po zejściu trawersujemy cały masyw i zwiedzamy muzeum I Wojny Światowej.

Po kilku wakacjach spędzonych w Alpach Austriackich, postanawiamy odwiedzić słoneczną Italię i jedne z piękniejszych gór świata - Dolomity. Wynajmujemy apartement w Arabbie ale nie działamy tylko w bezpośredniej okolicy - podczas kilku dni pobytu odwiedzamy różne rejony. Początkowo pogoda nie bardzo nam dopisuje co trochę nas drażni bo nastawiliśmy się na ambitne ferraty, w końcu jednak wypogadza się i możemy trochę podziałać. Relacje z poszczególnych akcji w linkach poniżej. W tym miejscu zdjęcia niesklasyfkowane.

Drugie podejście do Orlej Perci z Bartkiem. Pierwsze zakończyło się niepowodzeniem już przy schronisku - koledze rozpadły się buty :) Tym razem porządnie wyposażeni stawiamy się późnym wieczorem przy Pięciu Stawach. I zamiast kulturalnie położyć się spać dołączamy do imprezy, która kończy się dość późno. Po krótkiej drzemce na ławkach przed schroniskiem, ruszamy na Zawrat. Woda kończy się nam już za przełęczą i pragnienie to jedyne co daje nam się we znaki bo najwyższy szlak Tatr pokonujemy sprawnie i szybko. 

Zdjęcia z wyjazdu na Grossglockner, w towarzystwie Uli, Adama i Ryśka. Niestety z powodu załamania pogody na grani udało mi się dojść tylko na Kleinglockner - szedłem sam i bez liny, dlatego nie chciałem ryzykować podczas burzy. Ula zrezygnowała już na przełęczy Satelle. Chłopaki wyszli przed nami i to była dobra decyzja - zdążyli przed deszczem i zdobyli szczyt. Mimo to były to 3 przyjemnie spędzone dni w Alpach - przyjechaliśmy na spokojnie dzień wcześniej by powłóczyć się po okolicy i zostaliśmy też dzień dłużej by odpocząć.

Zdjęcia z wyjścia na Baranie Rogi, ósmy najwyższy szczyt Tatr, przy czym jeden z łatwiejszych z WKT do zdobycia.

Wycieczka z Ulą, Dagmarą i Bartkiem na Polski Grzebień, w bardzo upalny dzień. Dolina Białej Wody jest piękna ale ciągnie się w nieskończoność, a nas czas trochę gonił bo wieczorem trzeba się było stawić w Bielsku na finał Mistrzostw Europy :) Dlatego też zostawiamy dziewczyny przy Litworowym Stawie i sami lecimy na przełęcz.

Fotki z wycieczki do Doliny Rohackiej - przechodzimy Grań Rohacy. Zaczynamy od Smutnej Przełęczy i kończymy na Zabratowej Przełęczy.

Zdjęcia z wycieczki na najwyższy szczyt Tatr Zachodnich.

Foto-relacja z wejścia na Velky Rozsutec w Małej Fatrze. Razem z Ulą i Kubą ruszamy ze Stefanovej i na szczyt wchodzimy przez Przełęcz Medziholie. Schodzimy malowniczym wąwozem Diery.

Późnowiosenna wycieczka na Sławkowski Szczyt z Ulą. Wyjście zaczynamy przed południem więc upał mocno daje nam się we znaki, a grań podszczytowa zdaje się nie mieć końca :) 

Zdjęcia z wiosennej wycieczki na Kościelec.

Foto-relacja z wyjścia na Krywań w towarzystwie Adama.

Kilka zdjęć z zimowego wejścia na Baranią Górę. Miejscami śniegu po pachy :)

Kilka zdjęć wykonanych podczas wyjazdu na narty do Obertauern.