Piaskowcowy mur o zachodniej wystawie i wysokości do 25 metrów oferuje około 20 ubezpieczonych dróg od VI do VI.6. Przeważają linie VI.2+ do VI.4+ biegnące wzdłuż rys i kantów, wśród nich znajdziemy kilka unikatów - zdecydowanie warto odwiedzić to miejsce celując w ten zakres trudności! Gęsty bukowy las chroni przed Słońcem w upalnie dni oraz przed lekkim deszczem, po mocniejszych opadach z powodu miękkiej skały nie warto się wspinać. Podjeżdżamy prawie pod samą ścianę, do dyspozycji jest też stolik z ławami i miejsce na ognisko. Dobre topo jest na stronie WKGIJ, stan na 06.2023 – TUTAJ. W galerii trochę zdjęć z kilku wizyt wraz z komentarzem do wybranych dróg. UPDATE 26.05.2024.

W położonym obok Lutyni (gmina Lądek-Zdrój) Skalnym Wąwozie znajduje się spore skupisko twardych gnejsowych skał, które zostały świetnie zaadaptowane pod kątem wspinania z dziabami. Dzięki temu miejsce stało się najpopularniejszym rejonem drytoolowym nie tylko w Kotlinie Kłodzkiej, ale i w całych Sudetach. Do dyspozycji (stan na początek 2023) jest ponad 70 dróg od M3 do M8 zlokalizowanych na 9 skałach, większość linii jest gęsto obita ringami. Wspinanie jest dość techniczne, obok połogich spękanych płyt pojawiają się okapiki, nie brakuje też górskich formacji - szerokich rys i zacięć. Miejsce jest nie tylko atrakcyjne i pouczające wspinaczkowo, w przeciwieństwie do kamieniołomów ma też bardzo fajny "górski" klimat.

Po re-ekipacji rejonu końcem 2023 roku w Dolinie Wrzosy do dyspozycji w dwóch sektorach (Nora i Mazut) jest około 20 drytoolowych linii, w przedziale od M3 do M8. Sporo niżej wycenionych dróg nadaje się do nauki oraz na rozwspin, na kilku trudniejszych są wymagające odcinki tarciowe lub przewieszone fragmenty. W kilku miejscach są fajne trawy, które warto szanować i wspinać się po nich przy mrozie. Wystawa ścian jest zachodnia, rano odczuwalna temperatura może być dużo niższa niż realna - również z powodu bliskości potoku. Duży wygodny parking jest TUTAJ, same skały TUTAJ - dojście zajmuje ok. 5 minut. Rejon pierwotnie zagospodarował Marcin Taśma Tasiemski, na innych skałach są też drogi letnie. W galerii kilka fotek z dziabania, topo oraz mapka.

Kilka fotek ze świetnego rejonu piaskowcowego położonego na Pogórzu Izerskim między miejscowościami Wleń i Klecza. W przeciwieństwie do pobliskich Jerzmanic czy Płakowic skała jest bardzo twarda, co pozwala na pewną asekurację z friendów - stąd też większość linii to trady (choć znajdzie się i kilka ze spitami). Do dyspozycji jest około 30 dróg o wysokości do 15 metrów, w trudnościach od IV do VI.5. Przeważają te trudniejsze, ponieważ jednak jest dostęp od góry można w razie potrzeby zrzucić wędkę i potrenować. A jest na czym bo niektóre ryski są wyborne! Szczegółowy opis i aktualizowane topo znaleźć można na stronie Rudawyoff, stan na 06.2023 - TUTAJ.

Piaskowcowy kamieniołom oferujący około 40 dróg i wariantów o wysokości dochodzącej do 15 metrów. Bywa tłumnie bo jest sporo piątek i szóstek (sportowych i tradowych), trudniejszych linii jest tylko kilka i są obite. Podczas jednej wizyty udało znaleźć się kilka ładnych dróg wartych zrobienia, opisy przy zdjęciach w galerii. Dobre topo jest na stronie WKGIJ, stan na 06.2023 - TUTAJ.

Tropikalna to położona w malowniczym Tropiu nad Dunajcem piaskowcowa skała o wysokości dochodzącej do 20 metrów, oferująca około 30 kompletnie obitych dróg wspinaczkowych o trudnościach od V- do VI.4+ (dróg do VI.1 jest jednak zaledwie kilka). Ściany mają słoneczną wystawę, choć są częściowo zacienione przez otaczający las. Do klasyków ściany należą m.in. Piasek we Włosach (VI+) z przedłużeniem Zemsta Krasnala (VI.1+), Krwawa Rączka (VI.1+), Żelazny Mariusz (VI.2+), najładniejsza chyba Naczczonagorano (VI.3) czy Abrakadabra (VI.3+). W galerii trochę zdjęć z wybranych dróg, szczegółowe informacje o rejonie na stronie Wspinki - TUTAJ.

Drytoolowy sektor w Częstochowie położony niedaleko opisywanej już Złotej Góry. Do dyspozycji jest 26 krótkich dróg, najwięcej w przedziale M5-M7 plus kilka trudniejszych - są zarówno piony, zacięcia jak i okapiki. Z robionych polecam szczególnie, idący wzdłuż szerokiej diagonalnej rysy, siłowy Smak tabaki (M6/6+), prowadzącą zacięciem Duszę Wojownika (ok. M5+, w topo błędnie M7) oraz świetną Ostatnią myśl (M7) z długą cienką ryską jakby stworzoną pod dziaby. Podobnie jak na rejonie obok do czynienia mamy z miękkim wapieniem, ze skały więc trochę się sypie. Załączam zdjęcia z kilku wizyt (aktualizowane), topo autorstwa Artura "Gumy" Pierzchniaka i mapkę.

Góry Sokole, czyli popularne Sokoliki, przez wielu uważane są za najładniejszy rejon wspinaczkowy w Polsce, a ich sportowe oraz tradowe klasyki są powszechnie znane i cenione. Co ważne - granitowe skały obfitują w górskie formacje (rysy, zacięcia, kominy) oraz tarciowe płyty, co świetnie przygotowuje do wspinania w Tatrach i Alpach. W aktualizowanym co jakiś czas wpisie znajdziecie informacje na temat polecanych dróg oraz zdjęcia niektórych z nich. Dodatkowo dorzucam pomocne linki z wyróżnionymi drogami w szerokim zakresie trudności oraz ciekawe zestawienia tradów wraz z komentarzami. Zdjęcia dodawane są systematycznie i w galerii ułożone są w kolejności od najnowszego do najstarszego.

Rudawy Janowickie to bardzo ciekawa alternatywa dla często zatłoczonych Sokolików - rejon oferuje sporo świetnych dróg, zarówno ubezpieczonych, jak i tradowych. Zainteresowanych kompletnym opracowaniem odsyłam do przewodnika Michała Kajcy. U mnie w aktualizowanym co jakiś czas wpisie znajdziecie informacje na temat wybranych polecanych dróg oraz zdjęcia niektórych z nich. Póki co Grupa Pieca i Mostu oraz Krowiarek w Dolinie Janówki, Rozpadła na Garbach Janowickich oraz Fajka i Starościńskie Skały na Janowickim Grzbiecie. Do dyspozycji jest oczywiście dużo więcej skał, na zapoznanie się z rejonem jednak wystarczy - wymienione ściany są jednymi z najczęściej odwiedzanych i na pewno się nie zawiedziemy.

Zbiorczy album z najpopularniejszych polskich skał, wapiennej Jury Krakowsko-Częstochowskiej. W przeszłości na Jurze nie robiłem zdjęć wcale, a i obecnie robię to bardzo sporadycznie - dlatego też materiał jest bardzo wybiórczy. Z czasem postaram się o zebranie z różnych źródeł informacji na temat jurajskich klasyków w różnym zakresie trudności, w międzyczasie odsyłam do zewnętrznych artykułów na ten temat, które podlinkowuję w zakładce Opisy dróg i rejonów. Znadziecie tam kilka opracowań z propozycjami najlepszych dróg wspinaczkowych, podzielonych rejonami (Jura Północna, Środkowa, Południowa) oraz według trudności (od VI do VI.5). Zdjęcia w galerii ułożone są w kolejności od najnowszego do najstarszego i będą co jakiś czas uzupełniane.

Drytoolowy rejon w Częstochowie - kamieniołom Złota Góra. Załączam zdjęcia z dróg (różne daty) oraz topo wszystkich sektorów autorstwa Artura "Gumy" Pierzchniaka i mapkę. W Sektorze 1 fajne są m.in. rysowe 40 Rozbójników (D6), długie Klasztor Shaolin (D6+) i płytowe Janko Papież (D7+). W Sektorze 2 z łatwiejszych ciekawe Miting Zacięcie (D5+) i Huzar (D5+), z trudniejszych (choć raczej przecenionych) Kuźnia Mocy (D7) i Poligony (D7+). Uwaga - na drogach Spójnia Są i Czarna Orka wycięte spity! Na najnowszym Sektorze (3) czyli Złotym Stoku najładniejsze są Pomarańcza (D6), Riko Grzywa (D7-) i Biały Miś (D7).

Krakowski kamieniołom wapienny na Zakrzówku to bardzo popularny rejon drytoolowy, głównie ze względu na sporą liczbę dróg (ponad 30) oraz ich przystępność (M5-M7+) - miejsce świetnie nadaje się dla początkujących jak i średnio-zaawansowanych. Do dyspozycji pod dziaby mamy dwie ściany - tzw. Niski Mur i Wysoki Mur, większość ruchu skupia się na pierwszej z nich. Obicie jest przeważnie komfortowe, a wyceny przystępne - szczególnie na popularnych drogach, na których chwyty i stopnie są dobrze wyrobione. Dwa klasyki na niższej ścianie to Afirmacja (M6+) oraz Benga Benga (M7), na wyższej ciekawe są m.in. Czarne Zacięcie (M5+), Nie ma rysy bez kolców (M6), Rdzawa Płytka (M6+) i Firewall (M7+). Załączam zdjęcia z kilku wizyt (aktualizowane) oraz topo.

Ciekawy sektor drytoolowy w okolicach Krakowa, oferujący ok. 16 linii w przedziale trudności od M5 do M8+. O łatwą cyfrę raczej ciężko, jest to jednak świetny poligon treningowy pod kątem wspinania w górach – mamy sporo rys, krawądek, czujnych połogów, zacięć i okapików. Załączam zdjęcia (zrobione podczas różnych wizyt) z wybranych dróg, mapkę oraz zbiorcze topo z Drytoolingu - tam też znajdziecie więcej informacji o regionie. Do M7+ polecam KW Chlanie i Wspinanie (przyjemne M5), Paladyni Wędki (świetne, ok. M7), Człowiek który przeleciał Krakowskie Kobiety (ciągowe, M7) i Kapitan Buła (zróżnicowane, ok. M7+/M8-).

Kamieniołom na górze Wdżar położonej tuż nad Przełęczą Snozka to bardzo klimatyczna miejscówka oferująca 13 drytoolowych dróg. Kilka łatwiejszych linii od M3+ do M6 (nr 1-4 i 11-13) oferuje wspinanie o górskim charakterze, droga nr 5 jest już dłuższa i trudniejsza (M6+) - możemy się na niej dogrzać jeżeli planujemy działanie na głównym murze. Drogi na tej ścianie (nr 6-10) są bowiem długie i dość wymagające jak na swoje wyceny (M6+ do M7+) - warto je jednak polecić bo oferują kawał porządnego wspinania w lekko przewieszonych płytach i rysach. Skała to twardy andezyt, nie ma więc problemów z mikro-kruszyzną, oczywiście trzeba uważać na większe bloczki skalne. Załączam kilka zdjęć ze wspinania, wrysowane linie dróg, zbiorcze topo z Drytoolingu oraz mapkę.

Krótkie info na temat największej rajbungowej płyty w Polsce. Dzięki rewitalizacji regionu przeprowadzonej przez nasz klub (KW Bielsko-Biała) w 2018 roku, dojście do skały zostało ułatwione, teren pod nią uporządkowany, a drogi zyskały nowe obicie. Na piaskowcowej, wysokiej na ok. 20 metrów ścianie do dyspozycji jest 12 dróg w połogu - moc w rękach zupełnie się nie przyda, wykazać bowiem trzeba się umiejętną pracą nóg. Monotonny charakter wspinania nie zachęca, ale warto odwiedzić miejsce choć raz by potrenować techniki tarciowe - mimo iż wyceny nie są wysokie (prawie wszystkie drogi oscylują w okolicy VI.1, max VI.1+), niejeden siłacz gustujący w przewieszeniach się zdziwił 😉.