W związku z zapowiadanymi na wczesne popołudnie burzami postanawiamy podziałać na nisko położonej i szybko dostępnej ścianie. Po powrocie z Filara Walkera nie mam zresztą ochoty na chodzenie, przydałoby się za to podszlifować formę sportową 😊. Finalnie lądujemy w Dolinie Młynickiej, na kolejnej ciekawej ospitowanej linii w okolicy – Kancie na Skrajnym Solisku (słow. Solisko Predné). Droga choć niedługa jest warta zrobienia – oferuje bardzo ładne i zróżnicowane wspinanie. Klasycznego przejścia spokojnie próbować mogą wspinacze robiący ósemki– oryginalne wyciągi poszczególnych wyciągów są bowiem zawyżone o ok. pół stopnia/stopień (autorzy pierwszego przejścia wspinali się przy bardzo niskiej temperaturze).