Początkiem kwietnia zima nadal w natarciu, w wielkanocny poniedziałek udajemy się więc ponownie do Morskiego Oka, podobnie jak tydzień wcześniej z zamiarem wspinania na Czołówce MSW. Ostatnio do zmiany planów zmusił nas opad śniegu, tym razem – mocny wiatr zrzucający ze ściany porządne pyłówki, próba rozpoczęcia wspinania kończy się szybkim wycofem. Przenosimy się więc na coś łatwiejszego i mniej narażonego na wiatr – nową (12.2020) drogę na Progu Mnichowym, Smutnej Zabawy (M5), łączącą się po trzech wyciągach z popularnym klasykiem, Wesołej Zabawy (M4+). PS. W Przewodniku Kuby Radziejowskiego pojawiło się info, że kluczowy wyciąg na Smutnej Zabawie to mocne 6.

Zima dobiega końca, trzeba więc zmotywować się do intensywniejszego działania. Plan przed weekendem zakłada działanie dwudniowe, z noclegiem w Starym Schronisku. Na sobotę umawiam się z Krzyśkiem, który jest w okolicy, na nocleg i niedzielę dojechać do mnie ma Jacek. Kończy się niestety tylko na sobocie. Mimo iż zapowiadana jest fatalna pogoda (opady śniegu + wiatr), nie odpuszczamy i stwierdzamy, że Kuluar Kurtyki zrobimy nawet przy burzy z huraganem, a poza tym przejście w takich warunkach będzie bardziej „klimatyczne”!

Sezon zimowy w Tatrach wreszcie rozpoczęty! Na pierwszy raz za cel obieramy drogę, pod którą nie jest daleko i która w sam raz nadaje się na rozwspin – Wesołej Zabawy na Progu Mnichowym. Przed wyjazdem okazuje się, że takie same plany ma Jacek z koleżankami więc umawiamy się na wspólne podejście pod ścianę. Droga okazuje się dość urozmaicona, na pierwszym wyciągu trzeba się trochę pozginać w jednym miejscu, a ostatni to fajny kilkumetrowy drytool po płycie i czujne wyjście z rynny na grań. Sama wspinaczka nie zajmuje nam długo (ok. 2 godziny), mimo dość drętwego poruszania się w trudnościach – kilka miesięcy bez raków na nogach i dziab w rękach robi swoje…

Na ostatnią wspinaczkę w czasie kalendarzowej zimy wybraliśmy się pod Próg Mnichowy by zaatakować popularną Rysę Strzelskiego. Droga krótka, lecz wymagająca, nagimnastykować trzeba się było szczególnie w ciasnym kominie 😊. Niestety z powodu słabej pogody oraz skupienia na trudnościach nie udało się zrobić za wielu zdjęć. Po przejściu środkowego zacięcia na ostatnim wyciągu drogę zakończyć można kolejnym znajdującym się na wprost (ok. M4+) ale trzeba uważać by nie wyjechać po trudnościach, wyjście jest czujne. Oryginalnie droga kończy w lewo łatwym progiem.