Skuszeni tym, że pojawił się Lód w Osterwie postanawiamy ocenić jego stan z bliska. Niestety na miejscu okazuje się, że miękkie lodowe placki ledwo trzymają się ściany, a temperatura jest wyższa niż prognozowana. Wdrażamy więc plan awaryjny – zbiegamy na parking, podjeżdżamy do Smokovca i po dostaniu się kolejką na Hrebeniok zmierzamy pod Lodospad Veverki. Celem jest droga na ścianie nad nim – Chlapcom z Pumori (M5+). To kolejna godna polecenia linia na położonej w obrębie Filara Birkenmajera Niżniej Królewskiej Baszcie, nie tak świetna jak Dobre Skutky, łatwiejsza od Tragikomedii czy Piranhi, ale oferująca więcej wspinania niż sąsiedni Pontonovy Kut.

Od dłuższego czasu w Tatrach na przemian sypie i wieje, większe ściany muszą więc poczekać. Nie oznacza to jednak, że nie da się fajnie powspinać – jednym z lepszych miejsc na takie okoliczności są tzw. Królewskie Baszty położone w obrębie Filara Birkenmajera na Sławkowskim Szczycie (legenda TUTAJ). Mnóstwo krótkich ale interesujących linii znajduje się zwłaszcza na położonej zaraz nad lodospadem Veverki Niżniej Królewskiej Baszczie. Po przejściu kilku klasyków (m.in. łączone z Veverką Pontonovy kut M5+, Piranha M6+ czy Tragikomedia M7) czas na jedną z najlepszych dróg na ścianie - dłuższe i bardziej wymagające Dobré skutky (M7).

Od kilku tygodni w Tatrach mamy do czynienia z fatalnymi warunkami wspinaczkowymi. Nieliczne dni bez opadów, dużego mrozu i wiatru umożliwiają (niezbyt jednak efektowne) działanie na nisko położonych, niewysokich ścianach. Kolejny weekend zapowiada się podobnie, a okno pogodowe trwać ma zaledwie kilka godzin – postanawiamy spróbować je wykorzystać by zrobić jedną z planowanych na ten sezon dróg. Tragikomédia to krótka linia z jednym trudnym wyciągiem (M7), przewieszonym i czysto skalnym – śnieg się więc go nie ima. Dodatkowo powrót pod ścianę po zakończeniu wspinania umożliwiają zjazdy drogą Silvestrovské Blues. Jest to więc dobry cel również na gorsze warunki, niepewną pogodę lub gdy wyżej działać się nie da.

Z powodu słabych warunków wspinaczkowych i odwilży postanawiamy skrócić pobyt w Zbójnickiej Chacie o jeden dzień. Chcąc jednak obóz zakończyć mocniejszym akcentem, planujemy zatrzymać się przy Lodospadzie Veverki i po jego przejściu zrobić drogę, której nazwa wzięła się od bardzo charakterystycznego zacięcia, które (póki co i oby tak zostało) przejść trzeba w całości na własnej asekuracji. W skrócie rozgrzewka na lodzie (WI4), 3-4 łatwiejsze wyciągi (M3-M4) i danie główne (M6+) oraz wygodny powrót pod ścianę zjazdami.

O drogach startujących ze Żlebu Veverki myślałem już od dłuższego czasu – szybkie dojście, możliwość zaliczenia bonusu w postaci lodospadu oraz duży wybór formacji i kilka opcji po zakończeniu wspinania = bardzo fajna miejscówka. Ściany Królewskich Baszt (słow. Slavkovské zuby) znajdują się w obrębie Filara Birkenmajera, w masywie Sławkowskiego Szczytu (legenda TUTAJ). Kilka dni temu o tym miejscu przypomniał mi Maciek Ciesielski, który z Kubą Radziejowskim przeszedł drogę Piranha (moja relacja z 2020 - TUTAJ). My (Jacek, Szymon, ja) w niedzielę wybraliśmy ciekawą drogę położoną tuż obok tej linii, Pontónový kút (M5+).