Droga Ratowników, Kościelec

Po raz kolejny prognozy nie są zbyt dobre więc znowu trzeba próbować działać na niskiej ścianie. Po polskiej stronie ma być lepiej - stawiamy na zachodnią Kościelca, z planem na Lobby Instruktorskie (VII-) i nową Drogę Ratowników (VI+). Gdy w dwójkę stawiamy się pod ścianą, okazuję się jednak, że nie była to zbyt dobra decyzja – nie wiedzieliśmy, że wczoraj mocno lało... Po szybkiej analizie możliwości (na Lobby nie ma szans), decydujemy się spróbować drugą z zaplanowanych dróg.

Zaczyna Grzesiek i na pierwszym wyciągu spędza prawie godzinę – problemem nie są trudności ale wilgoć, glony i porosty. Na dodatek cały wyciąg idzie się na własnej, jest tylko jeden hak nad kluczowym miejscem. Drugi wyciąg nie jest wcale lepszy, przejmuję prowadzenie i mam problem z wystartowaniem z lufiastej półki oraz mokrych krawądek – wejście, a następnie przebrnięcie przez zalaną szlamem płytę za V+ z brakiem możliwości założenia czegokolwiek sprawia, że muszę bardzo mocno walczyć ze swoją głową. Gdy po 15 metrach docieram do jedynego na wyciągu haka czuję ogromną ulgę, a dalsze metry przebiegam w kilka chwil.

Od trzeciego wyciągu zaczyna wreszcie być sucho, kontynuuję prowadzenie bo Grzesiek nadal nie może dojść do siebie po pierwszym wyciągu 😉. Teraz jest wreszcie przyjemnie – lity ciasny kominek, następnie ładna i nietrudna płytka. Widząc, że końcówka drogi też wygląda ciekawie, idę dalej na pierwszego. Na wyjściu z trudności napotykam problemy związane z wyjściem z okapu ponieważ kluczowe stopnie są całe w porostach – nie wiem czy ktoś robił tą drogę w tym roku, a i od jej powstania 2 lata temu przejść zapewne nie było zbyt wiele 😉.

Zmęczeni, wyjątkowo jak na krótką drogę, meldujemy się na szczycie i szybko zjeżdżamy. Pod ścianą okazuje się jednak, że nadal Lobby i pozostałe potencjalnie interesujące nas linie są mokre, obieramy więc kurs na Murowaniec.