Po zrobieniu dwóch dróg w Ecrins czeka nas trudna decyzja czy zostać na miejscu (pewna pogoda) czy zaryzykować i przenieść się do Chamonix by spróbować któregoś z zaplanowanych przed wyjazdem głównych celów. Prognozy dają szansę więc jedziemy – w środę po dojściu pod Aiguille Peigne okazuje się niestety, że wszystko jest zlane a temperatura oscyluje koło zera. Nie poddajemy się jednak i przenosimy pod Aiguille Blaitiere – trudniejsze drogi nie rokują, płytowa L'eau Rance d'Arabie (6b+ 260m) już bardziej. Wspinanie jest świetne i zajmujące, niestety im wyżej tym gorzej z pogodą – chmury gęstnieją, robi się przeraźliwie zimno i wietrznie. Robimy co prawda kluczowe wyciągi ale drogi nie kończymy, wrzucam jednak opis bo kogoś może zachęcić do przejścia tej pięknej drogi.

Na ostatnie dni obozu do Chamonix dociera Ania - w piątek wspinamy się na skałach w Les Gaillands, w sobotę czas na jakąś ładną drogę w górach. Chcemy się wyrobić w jeden dzień i nie działać za wysoko, idealny więc będzie Plan d’Aiguille. Jedną z najczęściej polecanych dróg w tym rejonie jest Nabot Leon (autorstwa Pioli) na Czerwonym Filarze Blaitiere'a. Wyjeżdżamy na Plan i ruszamy w stronę naszego celu – najpierw do jeziorka Lac Bleu, później długim trawersem do grzędy, która doprowadza pod wschodnią podstawę Filara. By dostać się pod ścianę konieczne jest przejście małego pola śnieżnego i około 60 metrowego stromego odcinka skalnego do przełączki (w dół zjazd), skąd eksponowaną ścieżką po stronie zachodniej do wielkiej półki, z której drogi startują.