Dzień po wspinaniu po słowackiej stronie Tatr wybieram się z Damianem na Wegę (VIII+ 160m) na Mniszku. Droga okazuje się świetna - oferuje różnorodne wspinanie o dużej intensywności, do przejścia są bowiem cztery ósmekowe i dwa siódemkowe wyciągi w zaskakująco dobrej skale. Klasą porównać można ją do American Beauty na sąsiedniej ścianie (relacja z tego wielkiego klasyka TUTAJ), wymaga jednak zakładania własnej asekuracji – na wyciągu przez Okap Śmigło całkowicie, na pozostałych częściowo w łatwiejszym terenie. Z pewnością jest to jedna z lepszych linii w tych trudnościach w Tatrach i mimo niewielu przejść do tej pory zasługuje na miano nowoczesnego klasyka!

Drugi dzień pobytu na Taborze wita nas zimnem i chmurami. Ruszamy w okolicę Mnicha - podobnie jak wczoraj warunki i prognoza nie dają za wielu możliwości. Tym razem interesuje nas jednak Mniszek, decydujemy się na podejście Mnichowym Żlebem. Spodziewam się osypującego się piargu i stromych traw, okazuje się jednak, że idzie się bardzo dobrze. Wkrótce stajemy pod ścianą i śledzimy przebieg wybranej przez nas drogi - Direttisimy (VI). Jeżeli wystarczy czasu i nie będzie padać, po zejściu na drugą stronę planujemy dorzucić jeszcze "coś" na północno-zachodniej Mnicha - finalnie stanie na krótkiej, lecz bardzo ładnej drodze Mogilnickiego (VI-).