Ostatni dzień pobytu w Alpach - wybieramy się na długi trekking do położonego w głębi doliny schroniska Kaunergrathütte (2817 metrów). Poprzedniego dnia Słońce dało nam ostro popalić, musimy więc zakrywać twarze niczym Arabowie 😊. Trasa jest piękna i dzika, na dodatek można spotkać lamy, które najpierw nie dają przejść a potem śledzą każdy krok i odprowadzają do schroniska! Kaunergrathütte to najwyżej położone schronisko w Pitztal, na dodatek tuż nad nim góruje Watzespitze - najwyższy szczyt grupy Kaunergrat (3533 metry).

W nocy mocno sypnęło, musimy więc odłożyć ambitne plany na bok i poszukać celu w zasięgu. Decydujemy się wyjechać kolejką do Rifflsee i stamtąd górami przejść do malowniczo położonego schroniska Taschachhaus. Niestety nie jest to dobra decyzja - jesteśmy po złej stronie rzeki, schodzimy więc stromymi zboczami by ją przekroczyć. No ale wraz ze wzrostem temperatury poziom wody znacznie się podnosi i w pewnym momencie zostajemy uwięzieni w jednej z zatok - rzeki nie przekroczymy, musimy więc wspinać się po kosówkach z powrotem na naszą ścieżkę. Sponiewierani i spaleni odbijającym od śniegu Słońcem musimy zejść z powrotem do naszej miejscowości.

Prognozy pogody nie są optymistyczne, dlatego też decydujemy się pozwiedzać okolicę. Zaczynamy od wąwozu Zammer Lochputz, a następnie wyjeżdżamy widokową drogą Kaunertal Gletscherstrasse na wysokość 2750 metrów i zaliczamy trekking po okolicy.

Na przywitanie z Pitztal wybieramy się pod lodowiec wieńczący dolinę i zdobywamy mierzący 2902 metrów Karleskopf. Mieliśmy jeszcze iść na Karleskogel (3107 m.) ale nie starczyło czasu. Po drodze odwiedzamy schronisko Braunschweiger Hütte. Piękne widoki towarzyszą nam cały dzień, wzrok przyciąga szczególnie majestatyczny Wildspitze, na który bardzo chciałem się wybrać w któryś z kolejnych dni - niestety załamanie pogody pokrzyżowało te plany.